پیوند – دلنوشته‌ای برای الهام (نرگس) کاس‌نژاد و سپهر خوشخوی دلشاد

مینا سبزواری – ونکوور

پل باش که پیوند وصالی باشی

گل باش که همجنس جمالی باشی

بی پل نرسد جهان به آزادی و عشق

بی پل نشود جهان پر از شادی و عشق

کاشانی

اگر ترامپی هست که دیوار دوست دارد و آن را میان آدمیان می‌کشد، این زن ایرانی پل دوست داشت و «پیوند» را می‌ستود.

همه می‌آییم و می‌رویم، با چند سالی کم و بیش. آمدنِ همه زیباست، آغاز است و شور دارد. رفتن اما، نه. تنها برخی از ما زیبا می‌رویم. آن دو، زیبا رفتند.

الهام (نرگس) و سپهر، درد مشترک شدند و رفتنشان دیگران را به هم نزدیک‌تر کرد. جامعهٔ ایرانی ونکوور اندوهگین است ولی غمی سبز دارد، غمی که مخرب نیست، سازنده است. نگاهی کوتاه به پیام‌های رد و بدل شده در صفحهٔ گروه فیس‌بوکی «همیاری ایرانیان ونکوور»، نشان می‌دهد که هر چه سردی و دوری داشتیم، کم‌رنگ شد. در تسلیت‌هایی که ابراز می‌شوند، مخاطب همگان‌اند. یکی‌شدن و فراتر از خانواده‌اش رفتن، گامی‌ست بلند در وحدت و رشد.

هر کسی هر چه را می‌تواند پیشکش می‌کند، از دعاهای خالصانهٔ مؤمنان تا پیشنهاد روان‌شناسان برای مشاوره و کار رایگان رانندهٔ تاکسی، از شرکت بسیارانی در نشست گرامی‌داشت آن دو عزیز، تا دعوت از نوجوان بازمانده به مهمانی در خانه‌شان، و از دعوتِ او برای شرکت در تمرینات مختصِ کودکان و نوجوانان توسط مربی ورزشی خصوصی، از همکاری و حمایت گروه‌ها و رسانه‌ها برای گردهمایی یادبود و یاوری تا بالندگی نوجوانانمان در کار گروهی و تعاون و مددجویی، همه و همه از آن دو و غمِ سبز ماست… .

هم‌زبان بودیم، همدلمان کردند، چه خوش گفت: همدلی از هم‌زبانی بهتراست.

روحشان شاد و یادشان گرامی باد.

پی‌نوشت: از زمانی که در گروه «همیاری ایرانیان ونکوور» یاری خواستیم، تا به‌حال بیش از بیست هزار دلار به صفحهٔ کمک‌خواهی دُرسای گرامی در GoFundMe واریز شده است و در نشست ۱۷ ژوئن (June) نیز دوازده هزار دلار پیشکش شد. صفحهٔ کمک‌خواهی همچنان برقرارست و در صورت تمایل می‌توانید از طریق لینک زیر در این کمپین مشارکت کنید:

https://www.gofundme.com/fundraiser-for-soheil-amp-hes-family

یا مبلغ مورد نظرتان را به آدرس ایمیل زیر e-Transfer کنید:

minasabz15@gmail.com

برای سهولت کار، لطفاً Password انتقال وجه را Dorsa قرار دهید.

ارسال دیدگاه